Friday, August 21, 2020

Jᴏʜɴ Kᴇᴀᴛs﹣ᴀ Oᴅᴇ ᴛᴏ ᴀ Nɪɢʜᴛɪɴɢᴀʟᴇ

 



(Keats-a Nightingale – hla hril ropui chu!)

 

Tʜᴜʜᴍᴀʜʀᴜᴀɪ Sapho Fam Lalzova, he khawvelah kum 26 chauh a lei kum chhiar hman, a hun laia natna tihdam theih loh TB vanga boral John Keats-a kha, a thlan lunga thu ziak mawi leh ril tak, ‘Here lies one whose name was writ in water’ tih inziak vang hian, Nuntawia hringnun hi ka la chhui ve ang, ka tih phah ţhin! Sapho Poetry chhuantawlawl, Lyrical Poem hmanga Keats-a’n a nun chhûngril, Nightingale sava hnena a phawrh chhuahna hla hian, thu tam tak min lo sawi khalh tawh ţhin.

 

Oᴅᴇ Sᴀᴡɪʜᴀᴡɴɴᴀ : Ode chi thum zinga pakhat; Rome hla hril phuahtu hming chawia an sak tak, Horatian Ode chawi lârtu ropui ber Keats-a Ode to a Nightingale hi hringnuna tawrhna nasa tak, lungngaihna leh hlimna inlaichin dan puan chhuahna hla a ni a. Chu bakah, hmuh theih khawvel leh ngaihruat khawvel thiam taka khaikhinna hla a ni bawk. Keats-a khan an chhûngkaw hri hlauhawm inrochun TB vangin harsatna tam tak, a dam chhûng tawitêah khan a hmachhawn a.

 

            Tisa lama a bäwrh tawh nak alaiin, sum leh pai lama a la pachhiat zui piahah, a hla hril phuah vanga mite hmuhsit leh endawng a la hlawh zui leh zel kha a ni a! The Quarterly Review kaltlanga a kut chhuak an fakselnate chu, Pu James Dokhuma ang maiin a tuar thiam lo a. A thih tawh hnuah leh zel pawh, a dam laia a inhmel huatpui Byron-a pèk khan Keats-a ropuina a hriat chhuah hma siin a la deusawh zui tak deuh deuh a nih kha!

 

            A Epic Poem ‘Don Juan’ kaltlangin, ‘John Keats, who was killed off by one critique, Just as he really promised something great…’ a lo tih hmanhmawh kha! Chutiang hringnun hahthlak nei chung si a, ‘A thing of beauty is a joy forever’a la tithei tlatte khan alawm, a zûna mi tam tak a lo uaitir theih tlat ni. A khawvel hnawkhnâi tak ni si a, ‘Beauty is truth, truth beauty,—that is all Ye know on earth, and all ye need to know’ a la tithei leh zelte khan mi tam tak lûng a rûn chiang a ni!

 

Hʟᴀ ʜʀɪʟ ᴀᴡᴍᴢᴇ ᴛʟᴀɴɢᴘᴜɪ Tichuan, he a Ode ropui tak, châng 8 lai, hla tlar 80 zeta sei hi i han bih dawn teh ang. Khawvela mi nuamsa  ber ni kumkhua tawh tur, a mit it zawng apiang hlah lo thei khawpa mi ropui, lal Solomon-a meuh pawh a nuna a lungawi lohna vanga a phun chhuahna khawvelah, Keats-a pawhin a hringnun thurûk ril ber berte chu, a mihringpuite hnenah thlen ngam lovin sava tê pakhat hnenah a sawi chhuak ve ta a.

           

            Pindaric Ode-te anga a hla châng ţhen danin thupui hran a nei ve lo bawk a, hlimsâng nu ang maiin sava hnenah Keats-a hi a inbun ruak ta a ni.

 

            Châng (Stanza) tinah hriat thiam loh lai kan nei a nih chuan, inzawt ta mai ila. Châng I-naah hian zan tlai nêm tawh taka zanva lo hram ri avanga, Keats-a nuna phûrna leh thahthona mak tak lo thleng chawpchilh ve nghal dan kan hmu a. Châng II leh III-naah chu zanva khawvela va intah luh ve a, lungkham buai leh harsatna bikbosan daih a duh thu leh, chutiang tak a lo nih theih nâna mang rama cheng tura hrai ruih a ngenna, chiang lo ruaia chu zanva khawvela va inhnimphum a duhna thuin a chhun zawm ta a ni.

 

            Châng IV-naah Keats-a suangtuahna khawvelah hruai luhin kan awm ta a. Mahse, mihring suangtuahna chu chhum rei lo tê lo langa ral leh mai ţhin ang a nihzia, kan Pathian thu nemnghehna kan hmu zui zat a nih hi. Mi hian nun hi han chhui han chhui ţhin mah se, a tawpah chuan Baibul thu dikna bak hmuh chhuah belh tur reng reng an nei lo tih, i lo chhiar chhuak thiam ve tawh ngai reng em?

 

            Châng V-naah hian Keats-a chu a suangtuahna duhawm tak takte chuan, he khawvel hreawmna ata an lo la tal chhuahtir awkawng lo tih min hrilh chungin, khuavel (Nature) nena hun hman nuam a tihzia thu erawh kan hmuhmaih hauh lo. Châng VI-naah chu hmuna hun rei lo tê pawh hlim tak leh enghlelh nei miah lova, a taksa leh rilru natna zawng zawng laka chhawk zangkahia a awm zawkna chu a thlakhlelh luat avangin, chu hmuna cham hlen mai a duhna thu, hla hril duhthawh zet mai kan hmu ta a nih hi. I rilruah Zirsangzela leh a Phengphe  nun nêm an lo lan loh chuan, ka sawi fiah thiam tawk lo tihna a ni ang!

 

            Tichuan, Châng VII-na kan en chuan, khawvel hnenah sirvate tualchai dan, khawvel dam chhûng zawng pangngai renga lungawina fak hla sa-a min awih turzia, Siamtu siam ang taka an nun reng tur thu a puang chhuak ta a ni. Châng VIII-naah chu suangtuahna khawvel duhawm taka, zanva hram mawi tak vanga a chen reng lai chuan, chu zanva chuan a zan riahna tur hmun a pansan tak dan leh, zawhna lungrûn zet mai hmangin he hla hril hi khar a ni ta a ni.

 

            ‘Hlimthla chuan tak ram anna, vawi khat tal a tak rama channa a nei ngai dawn em le?’  tih zawhna ngei chu!

 

Hʟᴀ ʀᴜᴀ ʜᴍᴀɴᴛᴇ Lɪᴛᴇʀᴀʀʏ Dᴇᴠɪᴄᴇs: A hla châng (Châng-tlar 10) hmasa berah hian Apostrophe-ah, a suangtuahna mitthlaa cham Nightingale sava hmangin a hnenah, a hringnuna natna leh buaina tinrengte chu theihnghilh vek a duhzia a hrilh ta mial mial a. Mangnghilh nun a thlakhlelh châk chhan sawi nân, thumal 6 ngawt a hmang han hmuh hian, engvang taka chu nun chu duh thawh ta nge a ni tih, hriat a châkawm chho ta hle a ni. A hla hril chei mawi nân Keats-a hian Literary Devices thiam takin a han hmang chho ta a.

 

            Châng 1-naah kan en chuan, Mizo thawnthu hian entawn a nei ta a ni ang, tih turin Greek thawnthua mi an lo thihin, Rihlipui (Lethe-wards) kânin dam lai nun hriat rengna chawk châmtu dâwt khawlh khawlh a châk thu, ‘Lungloh Tui’ tlukpui Allusion mawi tak hmanga a sawina kan hmu ta a. Keats-a hian a nun leh he sava nun hi a han khaikhin a. Chu savain siam a nih ang taka Siamtu a fak dan leh, lungawina famkim nena hun a hman dante a suangtuah nasa a ni.

 

            Zirsangzela  ‘Phengphe Nun Nêm’ tlukpui ‘Dryad’ phurthak kan hmu bawk!  Keats-a leh Zirsangzela hlateah hian chîk taka rannungte nun hmutu, Siamtu duhsak zawk mihringte awh tham nun an neih dan kan hmu ve ve a nih hi. Consonant thumal lam rik dan inlalawn chho, Alliteration an tih a han chhep chhoh dan, ‘That thou, light-winged Dryad of the trees’ kan hmuh rualin, Vowel thumal rik dan inlalawn Assonance pawh, ‘In some melodious plot, The voice I hear this passing night was heard’ hmuhhmaih rual a ni lo.

 

            Châng II-na-a Simile mawi tak, Mangnghilha (Forlorn) a rawn hmannate hian lung a tihlên raih rualin, lung a tichhe tel a nih hi!       LD hman tam lutuk loh, hla tlar rem pheiah chawlh muan zawk awm miah lova thu chheh, Enjambment pawh, ‘My sense, as though of hemlock I had drunk, Or emptied some dull opiate to the drains’ tihah hian kan hmu nawlh bawk. Mitthlaa lang riai riai tura Imagery a hmanna - though of hemlock I had drunk, Past the near meadows, Fast fading violets cover’d up in leaves-te hi kan hmuhhmaih lo’ng chu maw?

 

Hmuhnawm tak an ni si a!

 

            Châng III-naa mawina leh hmangaihna a rawn Personify dante hi lo chhui ve rauh rauh teh khai. ‘Beauty can not keep her lustrous eyes’ tih leh hmangaihnain, ‘pine at them beyond to-morrow’ a han tih lungkuai hnâp dante hi. Thumal lam rik inang A B A B C D E C D E rhyme, châng tina a hman dan pawh kan hmuin ka ring. ‘To toll me back from thee to my sole self’ tih tlara Inetrnal Rhyme; me leh thee pawh kan hmuh hi. Metaphor, Anaphora pawh sawi tur a la awm nangin, a sei ta êma, i duh tawk mai ang.

 

            Hei hi a ni ka huat chu – Hla hril kan han khawih tui lai takin, kan thlarau chan hre pha miah lo mihringte’n, lainatna nei miah lovin suangtuahna khawvel ata min han phih harh zawkna hi! Hla hril raua chenna a bo nghal a, kut chhuak pawh a nawi nghal nák zel! Hre hru hlawm hian!

 

            He hla hrila ka duh zual êm êm ţhin châng tarlan ngei erawh ka duh thung;

 

𝑶, 𝒇𝒐𝒓 𝒂 𝒅𝒓𝒂𝒖𝒈𝒉𝒕 𝒐𝒇 𝒗𝒊𝒏𝒕𝒂𝒈𝒆! 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒉𝒂𝒕𝒉 𝒃𝒆𝒆𝒏

𝑪𝒐𝒐𝒍𝒅 𝒂 𝒍𝒐𝒏𝒈 𝒂𝒈𝒆 𝒊𝒏 𝒕𝒉𝒆 𝒅𝒆𝒆𝒑-𝒅𝒆𝒍𝒗𝒆𝒅 𝒆𝒂𝒓𝒕𝒉,

𝑻𝒂𝒔𝒕𝒊𝒏𝒈 𝒐𝒇 𝑭𝒍𝒐𝒓𝒂 𝒂𝒏𝒅 𝒕𝒉𝒆 𝒄𝒐𝒖𝒏𝒕𝒓𝒚 𝒈𝒓𝒆𝒆𝒏,

𝑫𝒂𝒏𝒄𝒆, 𝒂𝒏𝒅 𝑷𝒓𝒐𝒗𝒆𝒏𝒄̧𝒂𝒍 𝒔𝒐𝒏𝒈, 𝒂𝒏𝒅 𝒔𝒖𝒏 𝒃𝒖𝒓𝒏𝒕 𝒎𝒊𝒓𝒕𝒉

 

My heart aches, and a drowsy numbness pains

My sense, as though of hemlock I had drunk,

Or emptied some dull opiate to the drains

One minute past, and Lethe-wards had sunk:

‘Tis not through envy of thy happy lot,

But being too happy in thine happiness, –

That thou, light-winged Dryad of the trees,

In some melodious plot

Of beechen green and shadows numberless,

Singest of summer in full-throated ease.

 

O, for a draught of vintage! that hath been

Cool’d a long age in the deep-delved earth,

Tasting of Flora and the country green,

Dance, and Provençal song, and sunburnt mirth!

O for a beaker full of the warm South,

Full of the true, the blushful Hippocrene,

With beaded bubbles winking at the brim,

And purple-stained mouth;

That I might drink, and leave the world unseen,

And with thee fade away into the forest dim:

 

Fade far away, dissolve, and quite forget

What thou among the leaves hast never known,

The weariness, the fever, and the fret

Here, where men sit and hear each other groan;

Where palsy shakes a few, sad, last gray hairs,

Where youth grows pale, and spectre-thin, and dies;

Where but to think is to be full of sorrow

And leaden-eyed despairs,

Where Beauty cannot keep her lustrous eyes,

Or new Love pine at them beyond to-morrow.

 

Away! away! for I will fly to thee,

Not charioted by Bacchus and his pards,

But on the viewless wings of Poesy,

Though the dull brain perplexes and retards:

Already with thee! tender is the night,

And haply the Queen-Moon is on her throne,

Cluster’d around by all her starry Fays;

But here there is no light,

Save what from heaven is with the breezes blown

Through verdurous glooms and winding mossy ways.

 

I cannot see what flowers are at my feet,

Nor what soft incense hangs upon the boughs,

But, in embalmed darkness, guess each sweet

Wherewith the seasonable month endows

The grass, the thicket, and the fruit-tree wild;

White hawthorn, and the pastoral eglantine;

Fast fading violets cover’d up in leaves;

And mid-May’s eldest child,

The coming musk-rose, full of dewy wine,

The murmurous haunt of flies on summer eves.

 

Darkling I listen; and, for many a time

I have been half in love with easeful Death,

Call’d him soft names in many a mused rhyme,

To take into the air my quiet breath;

Now more than ever seems it rich to die,

To cease upon the midnight with no pain,

While thou art pouring forth thy soul abroad

In such an ecstasy!

Still wouldst thou sing, and I have ears in vain –

To thy high requiem become a sod.

 

Thou wast not born for death, immortal Bird!

No hungry generations tread thee down;

The voice I hear this passing night was heard

In ancient days by emperor and clown:

Perhaps the self-same song that found a path

Through the sad heart of Ruth, when, sick for home,

She stood in tears amid the alien corn;

The same that oft-times hath

Charm’d magic casements, opening on the foam

Of perilous seas, in faery lands forlorn.

 

Forlorn! the very word is like a bell

To toll me back from thee to my sole self!

Adieu! the fancy cannot cheat so well

As she is fam’d to do, deceiving elf.

Adieu! adieu! thy plaintive anthem fades

Past the near meadows, over the still stream,

Up the hill-side; and now ’tis buried deep

In the next valley-glades:

Was it a vision, or a waking dream?

Fled is that music: – Do I wake or sleep?

Wednesday, August 19, 2020

𝐙𝐚𝐧 𝐥𝐚𝐢 ţ𝐚𝐡 𝐡𝐥𝐚 !





𝙰𝚠 𝚗𝚊𝚗𝚐 𝚑𝚖𝚞𝚒𝚙𝚞𝚒 𝚙𝚞, 𝚏𝚊𝚔 𝚑𝚕𝚊 𝚜𝚒𝚊𝚖 𝚝𝚑𝚒𝚊𝚖 𝚋𝚎𝚛, 

‘𝙷𝚖𝚊𝚗𝚐𝚊𝚒𝚑 𝚌𝚑𝚊𝚠 𝚝𝚞𝚒 𝚋𝚎𝚛; 𝚛𝚒 𝚖𝚊𝚠𝚒’ 𝚝𝚒𝚝𝚞 𝚔𝚑â𝚗,

𝙷𝚖𝚊𝚗𝚐𝚊𝚒𝚑𝚗𝚊 𝚟𝚊𝚗𝚐𝚊 𝚟𝚎𝚔𝚊 𝚑𝚕𝚊 𝚕𝚞𝚗𝚐𝚛𝚞̂𝚗 𝚕𝚘 𝚙𝚒𝚊𝚗𝚐,

𝙲𝚑𝚑𝚞̂𝚗𝚐𝚛𝚒𝚕 ţ𝚊𝚑 𝚖𝚒𝚝𝚝𝚞𝚒 𝚝𝚕𝚒𝚗𝚐𝚝𝚎’𝚗 𝚊𝚗 𝚝𝚑𝚞𝚊𝚖 𝚖𝚊𝚠𝚒!


𝙺𝚑𝚊𝚠𝚑𝚊𝚛𝚗𝚊 𝚙𝚎𝚗𝚐 ţ𝚑𝚞𝚊𝚖 𝚝𝚒𝚗 𝚖𝚒𝚕 𝚑𝚕𝚊 𝚝𝚑𝚕𝚞̂𝚔 𝚗𝚊̂,

𝙻𝚞̂𝚗𝚐𝚕𝚎̂𝚗𝚗𝚊 𝚟𝚊𝚠𝚛𝚝𝚊𝚠𝚙𝚝𝚎’𝚗 𝚊𝚗 𝚑𝚛𝚒𝚗 𝚑𝚕𝚊 𝚝𝚕𝚊𝚛,

𝙰 𝚛𝚎𝚖𝚗𝚊 𝚛𝚒 𝚖𝚊𝚠𝚒𝚊’𝚗 𝚍𝚊𝚖 𝚕𝚊𝚒 𝚝𝚑𝚕𝚊𝚗 𝚣𝚊𝚠𝚑 𝚝𝚑𝚊𝚠𝚖,

𝚃𝚕𝚊𝚛 𝚝𝚒𝚗 𝚕𝚞̂𝚗𝚐𝚌𝚑𝚑𝚎 𝚒𝚗𝚜𝚞̂𝚝 𝚝𝚑𝚊𝚠𝚖 𝚛𝚒’𝚗 𝚊𝚗 𝚣𝚎𝚖,


𝚂𝚒𝚛𝚟𝚊 𝚣𝚊𝚒 𝚝𝚑𝚒𝚊𝚖 𝚊̂𝚠 𝚕𝚞𝚗𝚐𝚔𝚞𝚊𝚒 𝚒𝚊𝚗𝚐 𝚊𝚗 𝚛𝚎𝚖,

𝚁𝚒 𝚏𝚊́𝚗 𝚔𝚊̂𝚛𝚊 𝚗𝚞𝚗𝚑𝚕𝚞𝚒 𝚗𝚐𝚊𝚒𝚑𝚊𝚠𝚖 𝚝𝚑𝚊𝚠𝚗𝚝𝚑𝚞,

𝙽𝚐𝚑𝚒𝚕𝚑 𝚛𝚞𝚊𝚕 𝚕𝚘𝚑𝚊 𝚒𝚗𝚕𝚊̂𝚛 𝚌𝚑𝚑𝚞𝚊𝚑𝚝𝚒𝚛 𝚝𝚑𝚎𝚒𝚝𝚞 𝚑𝚕𝚊,

𝙺𝚑𝚊𝚖 𝚑𝚗𝚊𝚠𝚔𝚊 𝚗𝚐𝚊𝚒𝚑𝚝𝚑𝚕𝚊𝚔 𝚒 𝚗𝚞𝚊𝚖 𝚝𝚊𝚔𝚣𝚎𝚝 𝚖𝚊𝚠?


𝙰𝚠 𝚂𝚑𝚊𝚔𝚎𝚜𝚙𝚎𝚊𝚛𝚎, 𝚛𝚒𝚖𝚊𝚠𝚒 𝚌𝚑𝚞 𝚕𝚊 𝚋𝚘 𝚍𝚊𝚒𝚑 𝚕𝚊,

𝙰 𝚗𝚒, 𝚌𝚑𝚑𝚎𝚙𝚌𝚑𝚑𝚎𝚛 𝚝𝚞𝚖 𝚛𝚒 𝚗𝚎𝚗 𝚕𝚊̀𝚖 𝚕𝚊 𝚋𝚘 𝚛’𝚞!

𝙻𝚞𝚗𝚐𝚕𝚎̂𝚗 𝚑𝚕𝚊 𝚑𝚛𝚒𝚕 𝚙𝚑𝚞𝚊𝚑 𝚋𝚊𝚗𝚜𝚊𝚗 𝚕𝚊’𝚗𝚐𝚒𝚗,

𝙺𝚑𝚊𝚠𝚑𝚊𝚛 𝚑𝚕𝚊 𝚕𝚞𝚗𝚐𝚛𝚞̂𝚗𝚝𝚎 𝚖𝚞𝚊𝚕 𝚕𝚒𝚊𝚖𝚝𝚒𝚛 𝚣𝚊𝚠𝚔 𝚛𝚊𝚠𝚑!


𝙺𝚊 𝚋𝚎𝚗𝚐𝚒𝚗 𝚛𝚒 𝚖𝚊𝚠𝚒 𝚝𝚑𝚊𝚠𝚖 𝚊 𝚗𝚐𝚎̂𝚒 𝚑𝚕𝚞𝚊𝚑 𝚑𝚕𝚞𝚊𝚑 𝚊,

𝙺𝚊 𝚝𝚒𝚜𝚊 𝚙𝚎𝚗𝚐𝚝𝚎’𝚗 𝚏𝚊𝚔 𝚑𝚕𝚊 𝚍𝚒𝚛𝚒𝚊𝚖 𝚊𝚗 𝚌𝚑𝚊̂𝚔!

𝙷𝚕𝚊 𝚖𝚊𝚠𝚒 𝚛𝚎𝚖 𝚝𝚑𝚒𝚊𝚖𝚝𝚎 𝚑𝚞𝚊𝚝𝚗𝚊𝚊 𝚔𝚑𝚊𝚝𝚒𝚗, 

𝙷𝚖𝚊𝚗𝚐𝚊𝚒𝚑 𝚑𝚕𝚊 𝚕𝚞𝚗𝚐 𝚝𝚒𝚕𝚎̂𝚗𝚐 𝚙𝚑𝚞𝚊𝚑𝚝𝚞 𝚣𝚊𝚠𝚗𝚐 𝚙𝚊𝚠𝚑!


𝙲𝚑𝚞𝚗𝚐 𝚛𝚒 𝚖𝚊𝚠𝚒 𝚛𝚎𝚖 𝚝𝚑𝚊𝚠𝚖 𝚕𝚎𝚑 𝚑𝚕𝚊 𝚑𝚛𝚒𝚕 𝚝𝚕𝚊𝚛𝚝𝚎’𝚗,

𝙷𝚖𝚊𝚗𝚐𝚊𝚒𝚑𝚗𝚊 𝚝𝚑𝚞̈𝚔 𝚍𝚊𝚒 𝚑𝚗𝚞 𝚌𝚑𝚑𝚎𝚖 𝚗𝚞𝚗𝚐 ţ𝚑𝚒𝚗𝚒𝚗,

𝙽𝚊𝚠𝚖𝚗𝚊 𝚛𝚎𝚗𝚐 𝚙𝚊𝚒 𝚕𝚘, 𝚟𝚞𝚛 𝚔𝚑𝚊𝚠𝚗𝚊 𝚜𝚊𝚛𝚞𝚊𝚔,

𝚂𝚒𝚕𝚑𝚏𝚎𝚗 𝚕𝚘𝚟𝚊 𝚣𝚊̂𝚕 𝚗𝚞𝚗 𝚖𝚒𝚗 𝚌𝚑𝚊𝚗𝚝𝚒𝚛 𝚜𝚒!


Tuesday, August 18, 2020

𝐊𝐚 𝐧𝐠𝐚𝐢𝐡𝐭𝐡𝐥𝐚𝐤 𝐤𝐡𝐚𝐦 𝐭𝐡𝐞𝐢𝐡 𝐧𝐠𝐚𝐢 𝐥𝐨𝐡 𝐡𝐥𝐚!



Fam Lalzova hla chu!


       𝐿𝑎𝑙𝑧𝑜𝑣𝑎 𝑙𝑒𝘩 𝑎 𝑛𝑔𝑎𝑖𝘩𝑧𝑎𝑤𝑛𝑔 𝑇𝘩𝑎𝑛𝑖 (𝑡𝑢 𝑑𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑖 𝑙𝑜𝑣𝑖𝑛, 𝑇𝘩𝑎𝑛𝑠𝑎̂𝑛𝑔𝑖 𝑛𝑔𝑒𝑖 𝑘𝘩𝑎!) 𝘩𝑎𝑛 𝑖𝑛𝑟𝑖𝑚 𝑙𝑒𝘩 𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑧𝑒𝑡 𝑘𝘩𝑎𝑛, 𝘩𝑚𝑎𝑛𝑔𝑎𝑖𝘩𝑛𝑎 𝘩𝑖 𝑎𝑛 𝑙𝑎 𝑙𝑢𝑛𝑔𝑟𝑢̂𝑛 𝑙𝑢𝑡𝑢𝑘 𝑏𝑖𝑘 𝑛𝑔𝑒 𝐿𝑎𝑙 𝑍𝑜𝑣𝑎 𝑡𝘩𝑒𝑚𝑡𝘩𝑖𝑎𝑚𝑛𝑎 𝑘𝑎𝑛 𝘩𝑚𝑢 𝑧𝑎𝑤𝑘? 𝐶𝑎𝑟𝑓𝑒𝑤 𝑘𝑎̂𝑟𝑎 𝑎𝑛 𝑖𝑛𝑑𝑢𝘩𝑛𝑎 𝑎 𝑠𝑎̂𝑛 𝑏𝑒𝑟 𝑙𝑎𝑖, 𝑎𝑛 𝑖𝑛𝘩𝑚𝑢𝘩 𝑙𝑜𝘩 𝘩𝑙𝑒𝑘𝑎 𝑎𝑛 𝑘𝘩𝑎𝑤𝘩𝑎𝑟𝑛𝑎𝑖𝑛 𝑣𝑎𝑛 𝑎 𝑡𝑎𝑤𝑛𝑔 𝘩𝑖𝑎𝑙 𝑎𝑛𝑔𝑎 𝑡𝑖𝘩 𝑡𝑢𝑟𝑎𝘩, 𝑇𝘩𝑎𝑛𝑖 𝑧𝑎𝑤𝑘 𝑘𝘩𝑎 𝑘𝘩𝑢𝑚𝑏𝑒𝑡𝑖𝑛 𝑎 𝑑𝑎𝑚𝑙𝑜 𝑛𝑎𝑠𝑎 𝑡𝑎 𝑚𝑎𝑖 𝑎!


        𝐷𝑢𝘩 𝘩𝑢𝑛 𝘩𝑢𝑛𝑎𝘩 𝑑𝑎𝑚𝑙𝑜 𝑖𝑛𝑘𝑎̀𝑛 𝑧𝑢̈𝑡 𝑎 𝑟𝑒𝑚 𝑣𝑒 𝑙𝑜, 𝑘𝘩𝑎𝑛𝑔 𝑙𝑎𝑖 𝑍𝑜𝑟𝑎𝑚 𝑏𝑜𝑟𝑢𝑎𝑘𝑎𝘩 𝑘𝘩𝑎𝑛! 𝐶𝘩𝑢𝑡𝑖 𝑡𝑎𝑘𝑎 𝘩𝑢𝑛𝑖𝑛 𝑎 𝑡𝘩𝑢𝑛𝑢𝑛𝑛𝑎 𝘩𝑛𝑢𝑎𝑖𝑎𝘩, 𝑑𝑢𝘩 𝑏𝑒𝑟𝑡𝑒 𝑝𝑎𝑤𝘩 𝑑𝑢𝘩 𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑘𝑎 𝑎𝑛 𝑖𝑛𝘩𝑚𝑢𝘩 𝑑𝑢𝑛 𝘩𝑙𝑒𝑖𝘩 𝑡𝘩𝑒𝑖𝘩 𝑙𝑜𝘩𝑛𝑎 𝘩𝑛𝑢𝑎𝑖𝑎 𝑘𝘩𝑎𝑤𝘩𝑎𝑟𝑛𝑎 𝑘𝘩𝑎, 𝑎 𝑙𝑢𝑛𝑔𝑟𝑢̂𝑛 𝑒̂𝑚 𝑎𝑣𝑎𝑛𝑔𝑖𝑛 𝐿𝑒𝑖𝑡𝑙𝑎𝑛𝑔𝑝𝑢𝑖 𝑣𝑎𝑙, 𝘩𝑚𝑎𝑛𝑔𝑎𝑖𝘩𝑛𝑎𝑎 𝑙𝑢𝑎𝑛𝑔𝑙𝑖𝑎𝑚𝑎 𝑡𝘩𝑖𝑛𝑙𝑢𝑛𝑔𝑎𝘩 𝘩𝑙𝑎, 𝑟𝑢𝑎𝘩ţ𝘩𝑎𝑚 𝑙𝑜𝘩 𝑐𝘩𝑢 𝑘𝑢𝑖ţ𝑖𝑎𝘩𝑖𝑛 𝑎 𝑙𝑜 𝑎𝑤𝑚 𝑝𝘩𝑎𝘩 𝑡𝑎 𝑎 𝑛𝑖!


         𝐻𝑙𝑎 𝑚𝑎𝑤𝑖𝑛𝑎 𝑙𝑖𝑎𝑛 𝑏𝑒𝑟 𝑐𝘩𝑢 𝑎 𝑡𝘩𝑙𝑢̂𝑘 𝑎 𝑛𝑖 𝑛𝑔𝑎𝑖 𝑒. 𝑀𝑎𝘩𝑠𝑒, 𝘩𝑙𝑎𝑡𝑒 𝑟𝑜𝑝𝑢𝑖𝑛𝑎 𝑒𝑟𝑎𝑤𝘩 𝘩𝑙𝑎 𝑡𝘩𝑙𝑢̂𝑘 𝑙𝑒𝘩 𝘩𝑙𝑎 𝑟𝑢𝑎, 𝑍𝑎𝑤𝑙𝑝𝑎𝑙𝑎 𝑙𝑒𝘩 𝑇𝑢𝑎𝑙𝑣𝑢𝑛𝑔𝑖 𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑖𝑎 𝑎𝑛 𝑖𝑛𝑘𝑎𝑤𝑝 𝑟𝑒𝑚 𝘩𝑖𝑎𝑛 𝑎 𝑛𝑖, 𝘩𝑙𝑎𝑡𝑒 𝑐𝘩𝑢𝑎𝑛 𝑐𝘩𝑢𝑎𝑖 𝑛𝑖 𝑟𝑒𝑛𝑔 𝑎𝑛 𝘩𝑚𝑢𝘩 𝑡𝘩𝑒𝑖𝘩 𝑛𝑔𝑎𝑖 𝑙𝑜𝘩 𝑛𝑖! 𝐶𝘩𝑢 𝑚𝑖 𝑝𝑖𝑎𝘩𝑎𝘩 𝑎 𝑠𝑎𝑡𝑢 𝑎̂𝑤 𝑟𝑖 𝑙𝑒𝘩 𝑧𝑎𝑖 𝑡𝘩𝑖𝑎𝑚 𝑑𝑎𝑛𝑖𝑛 𝑑𝑢𝘩𝑡𝘩𝑢𝑠𝑎𝑚 𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑘𝑎 𝑀𝑎𝑟𝑖’𝑛 𝐿𝑎𝑙 𝐼𝑠𝑢𝑎 𝑎 𝘩𝑟𝑖𝑛𝑔 𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑖𝑎 𝑎 𝘩𝑎𝑛 𝑐𝘩𝑎𝑤𝑖 𝑛𝑢𝑛𝑔 𝑧𝑢𝑖 𝑝𝘩𝑒𝑖 𝘩𝑖 𝑐𝘩𝑢, 𝑘𝑒𝑖 𝑚𝑖 𝑘𝘩𝑎𝑤𝘩𝑎𝑟 𝑘𝘩𝑎𝑤𝑛𝑔𝑎𝑖𝘩𝑡𝘩𝑙𝑎𝑘 𝑏𝑒𝑟 𝘩𝑖𝑎𝑛 𝑡𝑢𝑎𝑟 𝑧𝑜 𝑡𝑎𝑤𝘩 ţ𝘩𝑖𝑛 𝑙𝑜𝑣𝑖𝑛, 𝑘𝑎 𝑡𝑖𝑚𝑢̂𝑟 𝑧𝑎𝑤𝑛𝑔 𝑧𝑎𝑤𝑛𝑔𝑡𝑒 𝑐𝘩𝑢 𝑘𝑎𝑖𝘩𝑡𝘩𝑎𝑤𝘩𝑖𝑛 𝑎𝑛 𝑎𝑤𝑚 𝑝𝘩𝑎𝘩 𝑡𝑎 ţ𝘩𝑖𝑛!


        𝐶𝘩𝑢 𝑛𝑢𝑛 𝑐𝘩𝑢 𝑎 𝑛𝑢𝑎𝑚𝑖𝑛 𝑎 𝑛𝑎̂ 𝑎. 𝐴 𝑙𝑢𝑛𝑔𝑟𝑢̂𝑛𝑖𝑛 𝑎 𝑙𝑢𝑛𝑔𝑎𝑤𝑖 𝑡𝘩𝑙𝑎𝑘 𝑛𝑔𝑎𝑤𝑖𝘩 𝑛𝑔𝑎𝑤𝑖𝘩 𝑡𝑎𝑤𝘩 ţ𝘩𝑖𝑛! 𝐻𝑚𝑎𝑛𝑔𝑎𝑖𝘩𝑛𝑎𝑎 𝑙𝑢𝑎𝑛𝑔𝑙𝑖𝑎𝑚, 𝑘𝑎𝑛 𝑡𝑙𝑎𝑛𝑔𝑣𝑎𝑙𝑎 𝘩𝑖𝑎𝑛 𝑚𝑎𝑛𝑔𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑘 𝑚𝑎𝑖𝑎 𝘩𝑢𝑛 𝑙𝑒𝘩 𝑛𝑖𝑡𝑒 𝑎 𝑐𝘩𝘩𝑖𝑎𝑟 𝑙𝑖𝑎𝑚 𝑎, 𝑎 𝑏𝑖𝑎𝑙𝑛𝑢 𝑑𝑎𝑚𝑛𝑎 𝑚𝑎𝑛 𝑐𝘩𝑢 𝑒𝑛𝑔 𝑎𝑛𝑔𝑎 𝑡𝑎𝑚 𝑝𝑎𝑤𝘩 𝑛𝑖 𝑠𝑒, 𝑎 𝑛𝑢𝑛𝑛𝑎 𝘩𝑖𝑎𝑙 𝘩𝑚𝑎𝑛𝑔𝑎 𝑝𝑒̂𝑘 𝑎 𝑟𝑒𝑚𝑡𝑖𝘩 𝑡𝑒𝘩𝑟𝑒𝑛𝑔 𝑛𝑒𝑛, 𝑐𝘩𝑢 𝘩𝑚𝑒𝑖𝑐𝘩𝘩𝑖𝑎 𝑎 𝘩𝑚𝑎𝑛𝑔𝑎𝑖𝘩𝑛𝑎 𝑟𝑖𝑛𝑔𝑎𝑤𝑡 𝑐𝘩𝑢𝑎𝑛 𝑎 𝑡𝑖𝑠𝑎 𝑑𝑎𝑚𝑛𝑎 𝑎 𝑘𝑒𝑛𝑔 𝑡𝑒𝑙 𝑙𝑜 𝑡𝑖𝘩, 𝑚𝑖𝑝𝑎-𝑎 𝑙𝑜 𝑝𝑖𝑎𝑛𝑔 𝑎 𝑛𝑖𝘩 𝑐𝘩𝑖𝑎𝑛𝑧𝑖𝑎 𝑎 𝘩𝑟𝑖𝑎𝑡 𝑐𝘩𝑖𝑎𝑛 𝑡𝑙𝑢𝑘 𝑧𝑒𝑡𝑎 𝘩𝑟𝑖𝑎𝑡𝑛𝑎 𝑝𝑒̂𝑘𝑎 𝑎 𝑎𝑤𝑚 𝑛𝑖, 𝑘𝑎̂𝑤𝑙𝑎 𝑛𝑖 𝑎 𝑑𝑢𝑎𝑖 𝑑𝑖𝑎𝑖 𝑡𝑎𝑤𝘩 𝘩𝑢𝑛𝑎𝘩 𝑛𝑔𝑒𝑖 𝑐𝘩𝑢𝑎𝑛, 𝑎 𝑡𝘩𝑖𝑛𝑙𝑢𝑛𝑔 𝑐𝘩𝘩𝑢̂𝑛𝑔𝑟𝑖𝑙𝑎 𝑡𝑢𝑖𝑓𝑖𝑛𝑟𝑖𝑎𝑡 𝑡𝑢𝑖 𝑓𝑎𝑤𝑛 𝑎𝑖𝑎 𝑠𝑜 𝑛𝑎𝑠𝑎 𝑡𝘩𝑢 𝑎𝑤𝑚 𝑐𝘩𝑢, 𝘩𝑒𝑡𝑖 𝘩𝑖𝑎𝑛 𝑎 𝘩𝑎𝑛 𝑝𝑢𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑎 𝑎 𝑛𝑖𝘩 𝑘𝘩𝑎!


𝑨 𝒑𝒂𝒘𝒊 𝒎𝒂𝒏𝒈 𝒆 𝒍𝒖𝒏𝒈𝒓𝒖̂𝒏 𝒌𝒂𝒏 𝒊𝒏𝒏𝒈𝒂𝒊𝒉 𝒍𝒆̂𝒏𝒈 𝒛𝒖̂𝒏,

𝑻𝒖𝒂𝒓 𝒕𝒂𝒘𝒌 𝒌𝒂 𝒕𝒊 𝒌𝒆𝒊 𝒛𝒂𝒘𝒏𝒈 𝒛𝒖𝒂𝒍 𝒄𝒉𝒖𝒂𝒏𝒈𝒊𝒏 𝒂 𝒎𝒂𝒘𝒊 𝒍𝒐,


         𝑡𝑖𝑖𝑛! 𝐴 𝑛𝑖𝑎 𝑠𝑖𝑛, 𝑖𝑛 𝑛𝑔𝑎𝑖𝘩 𝑙𝑒𝘩 𝑙𝑢𝑡𝑢𝑘 𝘩𝑟𝑒𝑎𝑤𝑚 𝑛𝑎𝑤𝑚 𝑟𝑢̂𝑘𝑧𝑖𝑎 𝘩𝑖, 𝑠𝑎𝑤𝑖𝑎 𝑓𝑖𝑎𝘩 𝑐𝘩𝑖 𝑎 𝑛𝑖 𝑙𝑜. 𝐴 𝑡𝑎𝑘 𝑡𝑎𝑤𝑛 𝑓𝑖𝑎𝘩𝑛𝑎 𝑎ţ𝑎𝑛𝑔 𝑐𝘩𝑎𝑢𝘩𝑎, 𝑙𝑒𝑖𝑙𝑢𝑛𝑔 𝑑𝑎𝑛𝑎 𝑎𝑛 𝑙𝑎 𝑐𝘩𝘩𝑒𝑟𝑐𝘩𝘩𝑢𝑎𝘩 𝑠𝑖 𝑙𝑜𝘩 𝑣𝑎𝑛𝑡𝑒 ţ𝑎𝑤𝑛𝑔𝑘𝑎𝑚 𝘩𝑚𝑎𝑛𝑔 𝑐𝘩𝑎𝑢𝘩𝑎 𝑠𝑎𝑤𝑖 𝑐𝘩𝘩𝑢𝑎𝘩 𝑡𝘩𝑒𝑖𝘩 𝑎 𝑛𝑖 𝑡𝑙𝑎𝑡 𝑎 𝑛𝑖! 𝐸𝑑𝑒𝑛 𝘩𝑢𝑎𝑛𝑎𝘩 𝑃𝑎𝑡𝘩𝑖𝑎𝑛𝑖𝑛, “𝑨𝒅𝒂𝒎, 𝒌𝒉𝒂𝒘𝒊𝒂𝒉 𝒏𝒈𝒆 𝒊 𝒂𝒘𝒎?” 𝑎 𝑡𝑖𝘩 𝑙𝑎́𝑤𝑚 𝑙𝑎́𝑤𝑚𝑛𝑎 ţ𝑎𝑤𝑛𝑔𝑘𝑎𝑚 𝑛𝑔𝑒𝑖 𝑘𝘩𝑎!


        𝐻𝑒𝘩 𝑑𝑎̂𝑛𝑔 𝑙𝑎̂𝑝 𝑐𝘩𝑢𝑛𝑔 𝑙𝑒𝘩 𝑎 𝑛𝑎𝑡𝑛𝑎 𝑎 𝑧𝑢𝑎𝑙 𝑒̂𝑚 𝑎𝑣𝑎𝑛𝑔𝑎 𝑚𝑖𝑡𝑚𝑒𝑛𝑔 𝑑𝑎̈ 𝑣𝑎̈ 𝑙𝑒𝘩, 𝑐𝘩𝑎𝑢 𝑡𝑎𝑘𝑎 𝑎 𝑏𝑖𝑎𝑙𝑛𝑢 𝑘𝘩𝑢𝑚𝑎 𝑚𝑢 𝑠𝑎𝑤𝑝 𝑛𝑖𝑎𝑖𝘩 𝑎 𝘩𝑎𝑛 𝑚𝑖𝑡𝑡𝘩𝑙𝑎 ţ𝘩𝑖𝑛 𝑎. 𝐻𝑚𝑎𝑛𝑔𝑎𝑖𝘩𝑛𝑎 𝑙𝑒𝘩 𝑙𝑎𝑖𝑛𝑎𝑡𝑛𝑎 𝑖𝑛𝑘𝑎𝑤𝑝 𝑐𝘩𝑢𝑎𝑛 𝑓𝑢𝑖𝘩𝑛𝑎 𝑙𝑢𝑛𝑔𝑟𝑢̂𝑛 𝑧𝑒𝑡 𝑚𝑎𝑖 𝑎 𝘩𝑎𝑛 𝑐𝘩𝘩𝑎𝑚𝑡𝑖𝑟 𝑡𝑎 𝑎 𝑛𝑖 :


𝑵𝒆̂𝒎𝒕𝒆'𝒏 𝒍𝒐 𝒕𝒖𝒂𝒓 𝒍𝒂 𝒍𝒂𝒊𝒌𝒉𝒖𝒎 𝒕𝒉𝒍𝒆𝒉𝒕𝒆 𝒏𝒆̂𝒎 𝒑𝒖𝒂𝒏 𝒉𝒏𝒖𝒂𝒊𝒂𝒉,


 𝘵𝘪𝘪𝘯.


        𝘓𝘢𝘭 𝘋𝘢𝘷𝘪𝘥𝘢 𝘵𝘶𝘢𝘳𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘴𝘢𝘵𝘻𝘪𝘢 𝘬𝘩𝘢 𝘪 𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩𝘵𝘶𝘢𝘩 𝘱𝘩𝘢𝘬 𝘯𝘨𝘢𝘪 𝘦𝘮? “𝑨𝒘 𝑨𝒃𝒔𝒂𝒍𝒐𝒎, 𝒌𝒂 𝒇𝒂𝒑𝒂 𝑨𝒃𝒔𝒂𝒍𝒐𝒎, 𝒊 𝒕𝒉𝒊𝒉 𝒂𝒊 𝒉𝒊 𝒕𝒉𝒊 𝒕𝒉𝒆𝒊 𝒕𝒆𝒉𝒓𝒆𝒏𝒈 𝒊𝒍𝒂 𝒂𝒘!” 𝘵𝘪𝘪𝘯, 𝘢 𝘮𝘪𝘵𝘦’𝘯 𝘢 𝘩𝘮𝘦𝘭𝘮𝘢𝘢 𝘢𝘯 𝘤𝘩𝘩𝘶𝘢𝘩𝘴𝘢𝘬 𝘢 𝘧𝘢𝘱𝘢 𝘢 ţ𝘢𝘩𝘯𝘢 𝘩𝘭𝘢 𝘵𝘭𝘶𝘬𝘪𝘯, 𝘓𝘢𝘭𝘻𝘰𝘷𝘢 𝘵𝘢𝘸𝘳𝘩𝘯𝘢 𝘩𝘪 𝘻𝘶𝘬 𝘵𝘩𝘶̂𝘬 𝘢 𝘮𝘢𝘸 𝘭𝘦! 𝘋𝘶𝘩 𝘣𝘦𝘳 𝘩𝘮𝘢𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩𝘯𝘢 𝘭𝘦𝘩 𝘬𝘩𝘢𝘸𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩𝘯𝘢 𝘥𝘪𝘬 𝘵𝘢𝘬𝘢𝘩 𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘵𝘪𝘴𝘢 𝘥𝘢𝘮𝘯𝘢 𝘳𝘦𝘯𝘨 𝘢 𝘢𝘸𝘮 𝘵𝘦𝘭 𝘴𝘪 𝘭𝘰! 𝘊𝘩𝘶 𝘵𝘩𝘶𝘳𝘶̂𝘬 𝘻𝘶𝘬 𝘩𝘳𝘪𝘢𝘵 𝘧𝘪𝘢𝘩𝘯𝘢 𝘤𝘩𝘶𝘢𝘯 𝘭𝘶𝘯𝘨𝘵𝘢𝘸𝘵𝘯𝘢 𝘭𝘦𝘩 𝘵𝘩𝘪𝘯𝘳𝘪𝘮𝘯𝘢 𝘢 𝘳𝘢𝘸𝘯 𝘩𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘢 ţ𝘩𝘪𝘯 𝘢 𝘯𝘪 𝘻𝘢𝘸𝘬 𝘯𝘨𝘢𝘪 :


𝑨𝒘𝒎𝒍𝒂𝒊 𝒍𝒆𝒉 𝒅𝒊 𝒛𝒖̂𝒏 𝒍𝒆̂𝒏𝒈 𝒌𝒊𝒂𝒏𝒈 𝒓𝒂𝒘𝒉 𝒔𝒖𝒊𝒉𝒍𝒖𝒏𝒈𝒓𝒖𝒂𝒍 𝒏𝒂𝒖 𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒖𝒊𝒉𝒏𝒂 𝒕𝒍𝒂𝒏𝒈!


        𝘵𝘪𝘪𝘯. 𝘏𝘦 𝘩𝘭𝘢 𝘵𝘭𝘢𝘳𝘢 𝘵𝘩𝘪𝘯𝘳𝘪𝘮𝘯𝘢 𝘱𝘩𝘦𝘯𝘢 𝘯𝘨𝘦𝘯𝘯𝘢 𝘥𝘶𝘩𝘢𝘸𝘮 𝘣𝘦𝘳 𝘪𝘯𝘱𝘩𝘶𝘮 𝘬𝘪𝘢𝘶 𝘩𝘪, 𝘪 𝘩𝘮𝘶𝘩𝘩𝘮𝘢𝘪𝘩 𝘱𝘢𝘭𝘩 𝘢𝘯𝘨 𝘵𝘪𝘩 𝘬𝘢 𝘷𝘢 𝘩𝘭𝘢𝘶 𝘦̂𝘮!


        𝘗𝘢𝘵𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘮𝘦𝘶𝘩 𝘱𝘢𝘸𝘩𝘪𝘯 𝘢𝘮𝘢 𝘯𝘶𝘯𝘯𝘢 𝘵𝘩𝘢𝘸 𝘢ţ𝘢𝘯𝘨𝘢 𝘢 𝘴𝘪𝘢𝘮, 𝘮𝘪𝘩𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘧𝘢𝘱𝘢 𝘵𝘦𝘭 𝘭𝘰𝘷𝘢 𝘢 𝘵𝘭𝘦𝘪 𝘻𝘢𝘸𝘩 𝘭𝘰𝘩 𝘮𝘢𝘩 𝘤𝘩𝘶𝘢𝘯, 𝘮𝘪𝘱𝘢 𝘩𝘪 𝘬𝘢𝘯 𝘯𝘢̂𝘬𝘳𝘶𝘩 𝘢ţ𝘢𝘯𝘨𝘢 𝘴𝘪𝘢𝘮 𝘷𝘦 𝘣𝘢𝘸𝘬 𝘩𝘮𝘦𝘪𝘤𝘩𝘩𝘦 𝘵𝘦𝘭 𝘭𝘰𝘷𝘪𝘯 𝘬𝘢𝘯 𝘵𝘭𝘦𝘪 𝘻𝘰 𝘣𝘪𝘬 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘸? 𝘊𝘩𝘶 𝘬𝘢𝘯 𝘵𝘭𝘦𝘪 𝘻𝘢𝘸𝘩 𝘭𝘰𝘩𝘯𝘢 𝘵𝘢𝘬𝘢 𝘤𝘩𝘶 𝘢 𝘯𝘪, 𝘗𝘢𝘵𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘢𝘯𝘱𝘶𝘪𝘢 𝘴𝘪𝘢𝘮 𝘬𝘢𝘯 𝘯𝘪𝘩𝘯𝘢 𝘬𝘢𝘸𝘯𝘨 𝘬𝘩𝘢𝘵 𝘻𝘢𝘸𝘬 𝘤𝘩𝘶!


         𝘏𝘳𝘪𝘯𝘨𝘯𝘶𝘯 𝘬𝘩𝘢𝘸𝘷𝘦𝘭𝘢 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘢𝘪𝘪𝘯 𝘯𝘢𝘸𝘮𝘴𝘢𝘬𝘯𝘢 𝘮𝘪𝘯 𝘵𝘩𝘭𝘦𝘯 𝘵𝘩𝘦𝘪𝘩 𝘵𝘦, 𝘯𝘦𝘪𝘩𝘯𝘶𝘯𝘯𝘢 𝘬𝘢𝘭𝘵𝘭𝘢𝘯𝘨𝘢 𝘯𝘶𝘢𝘮 𝘬𝘢𝘯 𝘵𝘢𝘸𝘭 𝘵𝘩𝘦𝘪𝘩 𝘻𝘢𝘸𝘯𝘨 𝘻𝘢𝘸𝘯𝘨𝘵𝘦 𝘱𝘢𝘸𝘩, 𝘩𝘮𝘢𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩 𝘣𝘦𝘳 𝘯𝘦𝘯 𝘢 𝘯𝘪𝘩 𝘴𝘪 𝘭𝘰𝘩𝘢, 𝘩𝘮𝘢𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩 𝘣𝘦𝘳 𝘩𝘭𝘪𝘮𝘯𝘢 𝘭𝘦𝘩 𝘯𝘢𝘸𝘮𝘯𝘢 𝘵𝘩𝘭𝘦𝘯𝘵𝘶 𝘢𝘯 𝘯𝘪𝘩 𝘴𝘪 𝘭𝘰𝘩 𝘤𝘩𝘶𝘢𝘯, 𝘯𝘶𝘯 𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘢𝘸𝘮𝘻𝘪𝘢 𝘳𝘦𝘯𝘨 𝘢 𝘯𝘦𝘪 𝘯𝘨𝘢𝘪 𝘢𝘯𝘨 𝘦𝘮 𝘯𝘪? 𝘊𝘩𝘶𝘷𝘢𝘯𝘨 𝘤𝘩𝘶𝘢𝘯 𝘢 𝘯𝘪, 𝘓𝘢𝘭𝘻𝘰𝘷𝘢 𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘥𝘶𝘩𝘵𝘩𝘢𝘸𝘩 𝘦̂𝘮 𝘦̂𝘮, 𝘣𝘦𝘪𝘴𝘦𝘪𝘯𝘢 𝘤𝘩𝘩𝘪𝘱𝘤𝘩𝘩𝘶𝘢𝘯𝘢, 𝘩𝘮𝘢 𝘭𝘢𝘮𝘢 𝘩𝘶𝘯 𝘭𝘢𝘸𝘮𝘢𝘸𝘮 𝘭𝘰 𝘵𝘩𝘭𝘦𝘯𝘨 𝘵𝘩𝘦𝘪 𝘵𝘩𝘭𝘪𝘳 𝘳𝘢𝘯 𝘤𝘩𝘶𝘯𝘨𝘪𝘯, 𝘭𝘶𝘯𝘨𝘤𝘩𝘩𝘪𝘢𝘵𝘯𝘢 𝘭𝘦𝘩 𝘯𝘨𝘦𝘯𝘯𝘢 𝘪𝘯𝘱𝘢𝘸𝘭𝘩 𝘯𝘶𝘢𝘪𝘩𝘪𝘯 𝘢 𝘯𝘶𝘭𝘢 𝘩𝘯𝘦𝘯𝘢𝘩 𝘧𝘶𝘪𝘩𝘯𝘢 𝘭𝘶𝘯𝘨𝘳𝘶̂𝘯 𝘢 𝘤𝘩𝘩𝘢𝘮 𝘵𝘢 𝘳𝘦𝘯𝘨 𝘢 𝘯𝘪 :


𝑷𝒖𝒂𝒏 𝒂𝒏𝒈 𝒂 𝒄𝒉𝒖̂𝒍 𝒛𝒐 𝒅𝒂𝒘𝒏 𝒏𝒂𝒏𝒈 𝒍𝒐 𝒄𝒉𝒖𝒂𝒏 𝑷𝒂̂𝒓𝒕𝒆,

𝑯𝒍𝒊𝒎 𝒍𝒂𝒊 𝒏𝒊 𝒂𝒘𝒎 𝒍𝒐 𝒄𝒉𝒉𝒂̂𝒎 𝒂𝒏𝒈 𝒛𝒂̂𝒍 𝒕𝒉𝒐 𝒓𝒂𝒘𝒉.


        𝘚𝘩𝘢𝘬𝘦𝘴𝘱𝘦𝘢𝘳𝘦-𝘢 𝘓𝘰𝘷𝘦 𝘚𝘰𝘯𝘯𝘦𝘵 𝘢𝘪𝘢 𝘑𝘍-𝘢 𝘓𝘰𝘷𝘦 𝘓𝘦𝘵𝘵𝘦𝘳 𝘤𝘩𝘪𝘭𝘩𝘬𝘩𝘢𝘸𝘮 𝘳𝘰𝘱𝘶𝘪𝘯𝘢 𝘪 𝘩𝘳𝘪𝘢 𝘦𝘮? 𝘊𝘩𝘶 𝘵𝘢𝘬𝘢 𝘤𝘩𝘶 𝘢 𝘯𝘪, 𝘓𝘢𝘭𝘻𝘰𝘷𝘢 𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘢 𝘭𝘰 𝘵𝘦𝘮 𝘭𝘢𝘸𝘬 𝘵𝘢𝘸𝘩 𝘯𝘪! 𝘚𝘩𝘢𝘬𝘦𝘴𝘱𝘦𝘢𝘳𝘦-𝘢 𝘬𝘩𝘢𝘯 𝘢 𝘵𝘭𝘦𝘪𝘳𝘢𝘸𝘭 𝘮𝘪𝘱𝘢 𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩𝘻𝘢𝘸𝘯𝘨 𝘭𝘦𝘩, 𝘮𝘪 𝘩𝘢̂𝘯𝘨 𝘯𝘶 𝘢 𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩𝘻𝘢𝘸𝘯𝘨 𝘱𝘶𝘢𝘭𝘪𝘯 𝘬𝘩𝘢𝘸𝘷𝘦𝘭𝘪𝘯 𝘢𝘯 𝘻𝘪𝘳 𝘭𝘶𝘪𝘩 𝘭𝘶𝘪𝘩, 𝘩𝘮𝘢𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩 𝘭𝘦𝘩𝘬𝘩𝘢𝘵𝘩𝘢𝘸𝘯 𝘵𝘩𝘢𝘸𝘯 𝘮𝘢𝘩 𝘴𝘦, 𝘤𝘩𝘩𝘢𝘯𝘯𝘢 𝘳𝘦𝘯𝘨 𝘢 𝘥𝘢𝘸𝘯𝘨 𝘷𝘦 𝘭𝘰! 𝘡𝘢𝘳𝘮𝘢𝘮𝘪 𝘦𝘳𝘢𝘸𝘩 𝘤𝘩𝘶𝘢𝘯 𝘑𝘍-𝘢 𝘬𝘩𝘢 𝘢 𝘳𝘢𝘸𝘯 𝘤𝘩𝘩𝘢𝘯𝘨 𝘭𝘦𝘵 𝘵𝘭𝘢𝘵 𝘢 𝘯𝘪!


       𝘔𝘪 𝘱𝘢𝘩𝘯𝘪𝘩 𝘪𝘯𝘬𝘢̂𝘳𝘢 𝘪𝘯𝘩𝘮𝘢𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩𝘯𝘢 𝘭𝘦𝘩 𝘪𝘯𝘥𝘶𝘩𝘯𝘢 𝘩𝘪, 𝘮𝘪 𝘱𝘢𝘩𝘯𝘪𝘩𝘵𝘦 𝘷𝘦𝘬𝘪𝘯 𝘢𝘯 𝘱𝘶𝘢𝘯𝘻𝘢𝘳 𝘩𝘪𝘢𝘯, 𝘝𝘢𝘯𝘳𝘢𝘮 𝘤𝘩𝘶 𝘩𝘦 𝘓𝘦𝘪 ţ𝘢𝘸𝘱 𝘵𝘢𝘬𝘢𝘩 𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘢 𝘳𝘢𝘸𝘯 𝘪𝘯𝘩𝘶𝘯𝘨 𝘩𝘯𝘢𝘪 𝘵𝘢𝘸𝘩 ţ𝘩𝘪𝘯 𝘢 𝘭𝘰 𝘯𝘪 𝘢! 𝘊𝘩𝘶𝘷𝘢𝘯𝘨 𝘵𝘢𝘬 𝘤𝘩𝘶𝘢𝘯 𝘢 𝘯𝘪, 𝘢 𝘵𝘩𝘶𝘯𝘢𝘸𝘯𝘢𝘩 𝘱𝘢𝘸𝘩 𝘓𝘢𝘭𝘻𝘰𝘷𝘢 𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘢 𝘣𝘪𝘢𝘭𝘯𝘶 𝘬𝘢̂ 𝘢̂𝘯𝘵𝘪𝘳𝘪𝘯, 𝘱𝘢𝘯𝘨𝘤𝘩𝘢𝘯𝘨 𝘵𝘢𝘬𝘪𝘯 𝘢 𝘣𝘪𝘢𝘭𝘱𝘢 𝘓𝘢𝘭𝘻𝘰𝘷𝘢 𝘩𝘪 𝘢 𝘢𝘶𝘩 𝘷𝘦 𝘵𝘢𝘬 𝘭𝘢́𝘸𝘮 𝘭𝘢́𝘸𝘮 𝘯𝘪! 𝘌𝘯𝘨 𝘩𝘪 𝘯𝘨𝘦 𝘯𝘢̂ 𝘻𝘢𝘸𝘬𝘢 𝘵𝘢𝘸𝘳𝘩𝘩𝘭𝘦𝘭𝘩𝘢𝘸𝘮 𝘻𝘢𝘸𝘬 𝘤𝘩𝘶 𝘭𝘦, 𝘢 𝘯𝘢𝘵𝘯𝘢 𝘢𝘷𝘢𝘯𝘨𝘢 𝘢 𝘵𝘢𝘸𝘳𝘩𝘯𝘢 𝘯𝘨𝘦 𝘢 𝘣𝘪𝘢𝘭𝘱𝘢 𝘬𝘪𝘢𝘯𝘨𝘢 𝘢 𝘢𝘸𝘮 𝘵𝘩𝘦𝘪 𝘭𝘰𝘩 𝘢𝘷𝘢𝘯𝘨𝘢 𝘭𝘶𝘯𝘨𝘭𝘦̂𝘯𝘯𝘢 𝘩𝘯𝘶𝘢𝘪𝘢 𝘬𝘩𝘢𝘸𝘩𝘢𝘳𝘯𝘢𝘪𝘯 𝘢 𝘵𝘩𝘪𝘯𝘭𝘶𝘯𝘨𝘢 𝘯𝘢𝘵𝘯𝘢 𝘢 𝘳𝘢𝘸𝘯 𝘵𝘩𝘭𝘦𝘯 𝘻𝘢𝘸𝘬? :


𝑨 𝒏𝒂̂ 𝒂 𝒏𝒊 𝒗𝒂𝒍𝒂 𝒃𝒂̂𝒏𝒂𝒉 𝒎𝒊𝒏 𝒉𝒎𝒆𝒓 𝒍𝒂,

𝑬𝒏𝒈 𝒏𝒈𝒆 𝒌𝒂 𝒂𝒏 𝒃𝒊𝒂𝒏𝒈𝒂𝒉 𝒎𝒊𝒏 𝒇𝒂𝒘𝒑 𝒍𝒂 𝒗𝒂𝒍𝒎𝒂𝒘𝒊!


        𝘒𝘢𝘯 𝘯𝘶𝘭𝘢-𝘪 𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘢 𝘥𝘢𝘮 𝘭𝘰𝘩 𝘤𝘩𝘩𝘢𝘯 𝘣𝘶𝘭𝘱𝘶𝘪 𝘻𝘢𝘸𝘬 𝘤𝘩𝘶, 𝘩𝘦 𝘬𝘩𝘢𝘸𝘷𝘦𝘭𝘢 𝘯𝘢𝘵𝘯𝘢 𝘵𝘭𝘢𝘯𝘨𝘭𝘢𝘸𝘯 𝘣𝘦𝘳, 𝘪𝘯𝘢𝘯𝘨 𝘵𝘭𝘢̂𝘯𝘨 𝘷𝘦𝘬𝘢 𝘭𝘢𝘭 𝘣𝘦𝘳 𝘭𝘦𝘩 𝘢 𝘤𝘩𝘩𝘪𝘢𝘩𝘩𝘭𝘢𝘸𝘩𝘵𝘦 𝘱𝘢𝘸𝘩𝘪𝘯 𝘢𝘯 𝘷𝘦𝘪 𝘵𝘭𝘢𝘯, 𝘩𝘮𝘢𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩𝘯𝘢 𝘻𝘶̂𝘯 𝘢 𝘯𝘪𝘩 𝘵𝘩𝘶 𝘢 𝘳𝘢𝘸𝘯 𝘩𝘳𝘪𝘭𝘩 𝘵𝘢! 𝘊𝘩𝘶 𝘮𝘢𝘪 𝘯𝘪 𝘭𝘰𝘷𝘪𝘯, 𝘢 𝘯𝘢𝘵𝘯𝘢 𝘵𝘢𝘸𝘳𝘩 𝘮𝘦𝘬 𝘥𝘢𝘮𝘯𝘢 𝘢𝘸𝘮𝘤𝘩𝘩𝘶𝘯 𝘱𝘢𝘸𝘩 𝘢 𝘳𝘢𝘸𝘯 𝘬𝘢𝘸𝘩𝘩𝘮𝘶𝘩 𝘯𝘨𝘩𝘢𝘭 𝘢 𝘯𝘪𝘩 𝘩𝘪 𝘮𝘢𝘸 𝘭𝘦!


        𝘓𝘶𝘯𝘨𝘱𝘩𝘢̂𝘯𝘨 𝘵𝘪𝘩 𝘩𝘳𝘪𝘢𝘵 𝘯𝘨𝘢𝘸𝘪𝘩 𝘯𝘨𝘢𝘸𝘪𝘩𝘢 𝘛𝘩𝘢𝘯𝘪 𝘳𝘢𝘸𝘯 𝘱𝘩𝘶𝘯 𝘴𝘦𝘱 𝘴𝘦𝘱 𝘳𝘪 𝘭𝘦̂𝘯𝘨 𝘷𝘦𝘭𝘢𝘩𝘵𝘦 𝘤𝘩𝘶𝘢𝘯;


𝑵𝒂𝒏𝒈𝒊𝒏 𝒗𝒂𝒘𝒊 𝒌𝒉𝒂𝒕 𝒕𝒂𝒍𝒊𝒏 𝒎𝒊𝒏 𝒉𝒂𝒏 𝒉𝒏𝒆𝒎 𝒍𝒆𝒉 𝒍𝒂,

𝒁𝒖̂𝒏𝒍𝒆̂𝒏𝒈 𝒂 𝒌𝒊𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒏𝒈𝒂 𝒅𝒂𝒎 𝒑𝒂𝒘𝒉 𝒌𝒂 𝒅𝒂𝒎 𝒂𝒏𝒈


        𝘵𝘪𝘩 𝘵𝘩𝘶, 𝘩𝘮𝘢𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩𝘯𝘢 𝘣𝘦𝘯𝘨 𝘤𝘩𝘢𝘶𝘩𝘪𝘯 𝘢 𝘩𝘳𝘪𝘢𝘵 𝘵𝘩𝘪𝘢𝘮 𝘵𝘶𝘳 𝘤𝘩𝘶, 𝘻𝘢𝘩 𝘱𝘢𝘸𝘩 𝘥𝘢𝘸𝘯 𝘻𝘰 𝘵𝘢𝘸𝘩 𝘭𝘰𝘷𝘪𝘯 𝘢 𝘱𝘶𝘢𝘯𝘨 𝘷𝘦 𝘵𝘢 𝘢 𝘯𝘪!


         𝘊𝘩𝘶 𝘻𝘦𝘵 𝘤𝘩𝘶𝘢𝘯 𝘓𝘢𝘭𝘻𝘰𝘷𝘢 𝘤𝘩𝘶 𝘮𝘶𝘱𝘶𝘪𝘢 𝘬𝘢𝘩 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘪𝘪𝘯 𝘢 𝘤𝘩𝘢𝘸𝘬 𝘯𝘶𝘯𝘨 𝘵𝘢 𝘢! 𝘒𝘩𝘢𝘸𝘩𝘢𝘳𝘯𝘢 𝘭𝘦𝘩 𝘭𝘶𝘯𝘨𝘭𝘦̂𝘯𝘯𝘢 𝘢𝘷𝘢𝘯𝘨𝘢 𝘢 𝘵𝘢𝘸𝘳𝘩𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘵𝘻𝘪𝘢, 𝘣𝘶𝘩 ţ𝘩𝘢𝘱 𝘵𝘩𝘪𝘢𝘮 𝘭𝘦𝘩 𝘻𝘦𝘪 𝘣𝘦𝘳𝘪𝘯 𝘣𝘶𝘩𝘮𝘢𝘭 𝘵𝘪𝘯, 𝘩𝘮𝘶𝘩𝘯𝘢𝘸𝘮 𝘵𝘢𝘬 𝘭𝘦𝘩 𝘮𝘪𝘵 𝘭𝘢 𝘵𝘩𝘦𝘪 𝘢𝘯𝘨 𝘣𝘦𝘳𝘢 𝘢 𝘵𝘩𝘭𝘦𝘪 𝘬𝘶𝘢𝘭 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘪𝘪𝘯, 𝘩𝘦 𝘮𝘪𝘩𝘳𝘪𝘯𝘨 ţ𝘢𝘸𝘯𝘨 𝘩𝘪 𝘢 𝘩𝘢𝘯 𝘵𝘩𝘭𝘦𝘪 𝘬𝘶𝘢𝘭 𝘵𝘢 𝘢! 𝘈 𝘥𝘶𝘩𝘵𝘩𝘢𝘸𝘩𝘻𝘪𝘢 𝘩𝘪 𝘩𝘮𝘶𝘩𝘩𝘮𝘢𝘪𝘩 𝘳𝘶𝘢𝘭 𝘢 𝘯𝘪 𝘭𝘰.


𝑨𝒘 𝒕𝒖𝒂𝒓 𝒗𝒆 𝒔𝒆 𝒌𝒆𝒊𝒎𝒂𝒉 𝒊𝒂𝒏𝒈𝒊𝒏 𝒛𝒂𝒍𝒆̂𝒏𝒈 𝒉𝒊𝒂𝒏,

Ţ𝒂𝒑𝒊𝒏 𝒕𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒊𝒏 𝒔𝒖𝒂𝒓 𝒂𝒏𝒈 𝒂 𝒍𝒐 𝒄𝒉𝒊𝒎 𝒂𝒏𝒈 𝒂,

𝑪𝒉𝒖𝒏𝒈 𝒕𝒖𝒓𝒏𝒊 𝒍𝒆𝒉 𝒛𝒂𝒏 𝒄𝒉𝒉𝒂𝒘𝒓𝒕𝒉𝒍𝒂𝒑𝒖𝒊 𝒆̂𝒏𝒈 𝒇𝒐 𝒑𝒂𝒘𝒉 𝒌𝒉𝒊,

𝑷𝒂̂𝒓 𝒂𝒏𝒈 𝒂 𝒄𝒉𝒖𝒂𝒊 𝒂𝒏𝒈𝒂 𝒕𝒉𝒊𝒎𝒑𝒖𝒊 𝒍𝒐 𝒛𝒊̂𝒏𝒈𝒊𝒏 𝒕𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒊𝒏 𝒌𝒉𝒂𝒘𝒎𝒖𝒂𝒍 𝒕𝒊𝒏,

𝑳𝒖𝒏𝒈𝒏𝒈𝒂𝒊𝒉 𝒄𝒉𝒉𝒖𝒏 𝒛𝒂𝒏𝒊𝒏 𝒇𝒂̂𝒎 𝒍𝒐 𝒏𝒂𝒖𝒇𝒂 𝒂𝒏 𝒂𝒘𝒎 𝒍𝒐,

𝑨𝒘 𝒅𝒊 𝒍𝒖𝒏𝒈𝒏𝒈𝒂𝒊 𝒍𝒐 𝒍𝒂 𝒊 𝒍𝒂 𝒅𝒂𝒎 𝒏𝒈𝒆𝒊 𝒂𝒏𝒈.


        𝘒𝘩𝘢𝘸𝘷𝘦𝘭𝘢 𝘮𝘪𝘱𝘢 𝘭𝘦𝘩 𝘩𝘮𝘦𝘪𝘤𝘩𝘩𝘦 𝘬𝘢𝘸𝘱𝘤𝘩𝘢𝘸𝘪 𝘪𝘯𝘩𝘮𝘦𝘩 𝘣𝘦𝘳 𝘢𝘯 𝘴𝘢𝘸𝘪, 𝘪𝘯𝘳𝘪𝘮𝘯𝘢 𝘬𝘢𝘸𝘯𝘨𝘢 𝘵𝘩𝘶𝘮𝘢𝘭 𝘮𝘢𝘸𝘪 𝘭𝘦𝘩 𝘭𝘶𝘯𝘨𝘬𝘶𝘢𝘪 𝘣𝘦𝘳 𝘣𝘦𝘳 𝘱𝘩𝘶𝘩 𝘤𝘩𝘩𝘶𝘢𝘬𝘵𝘶 𝘙𝘰𝘮𝘦𝘰-𝘢 𝘭𝘦𝘩 𝘑𝘶𝘭𝘪𝘦𝘵-𝘪 𝘵𝘦 𝘬𝘩𝘶𝘮 𝘻𝘢𝘬 𝘵𝘶𝘳𝘪𝘯, 𝘚𝘩𝘢𝘬𝘦𝘴𝘱𝘦𝘢𝘳𝘦-𝘢𝘵𝘦’𝘯 𝘷𝘢𝘯𝘥𝘶𝘢𝘪𝘵𝘩𝘭𝘢𝘬 𝘵𝘢𝘬𝘢 𝘢𝘯 𝘤𝘩𝘩𝘶̂𝘯𝘨𝘳𝘪𝘭𝘢 𝘵𝘩𝘶 𝘱𝘢𝘪 𝘴𝘢𝘸𝘪 𝘤𝘩𝘩𝘶𝘢𝘩𝘯𝘢 𝘩𝘭𝘢 𝘳𝘶𝘢 𝘳𝘦𝘯𝘨 𝘢𝘯 𝘯𝘦𝘪𝘩 𝘷𝘦 𝘭𝘰𝘩 𝘷𝘢𝘯𝘨𝘢, “…𝒕𝒉𝒂𝒕 𝑰 𝒘𝒆𝒓𝒆 𝒂 𝒈𝒍𝒐𝒗𝒆 𝒖𝒑𝒐𝒏 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒉𝒂𝒏𝒅, / 𝑻𝒉𝒂𝒕 𝑰 𝒎𝒊𝒈𝒉𝒕 𝒕𝒐𝒖𝒄𝒉 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒄𝒉𝒆𝒆𝒌” 𝘵𝘪𝘩 𝘣𝘢𝘬𝘢 𝘙𝘰𝘮𝘦𝘰-𝘢’𝘯 𝘑𝘶𝘭𝘪𝘦𝘵-𝘪 𝘳𝘪𝘮 𝘯𝘨𝘢𝘪𝘩𝘯𝘢 𝘢 𝘩𝘳𝘪𝘢𝘵 𝘭𝘰𝘩𝘯𝘢 𝘯𝘨𝘦𝘪 𝘤𝘩𝘶, 𝘓𝘢𝘭𝘻𝘰𝘷𝘢 𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘬𝘩𝘪𝘵𝘪 𝘬𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘢 𝘩𝘢𝘯 𝘤𝘩𝘩𝘢𝘮 𝘵𝘩𝘦𝘪 𝘵𝘢 𝘣𝘪𝘬 𝘢 𝘯𝘪𝘩 𝘬𝘩𝘪!


        𝘚𝘩𝘢𝘬𝘦𝘴𝘱𝘦𝘢𝘳𝘦-𝘢 𝘷𝘦𝘬𝘪𝘯 𝘏𝘢𝘮𝘭𝘦𝘵-𝘢 𝘭𝘦𝘮𝘤𝘩𝘢𝘯 𝘬𝘢𝘭𝘵𝘭𝘢𝘯𝘨𝘢;


𝐃𝐨𝐮𝐛𝐭 𝐭𝐡𝐨𝐮 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐭𝐚𝐫𝐬 𝐚𝐫𝐞 𝐟𝐢𝐫𝐞,

𝐃𝐨𝐮𝐛𝐭 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐮𝐧 𝐝𝐨𝐭𝐡 𝐦𝐨𝐯𝐞,

𝐃𝐨𝐮𝐛𝐭 𝐭𝐫𝐮𝐭𝐡 𝐭𝐨 𝐛𝐞 𝐚 𝐥𝐢𝐚𝐫,

𝐁𝐮𝐭 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐝𝐨𝐮𝐛𝐭 𝐈 𝐥𝐨𝐯𝐞.


        𝘢 𝘭𝘰 𝘵𝘪𝘩 𝘢𝘪 𝘵𝘩𝘭𝘢𝘸𝘵 𝘤𝘩𝘶𝘢𝘯, 𝘬𝘢𝘯 𝘩𝘭𝘢 𝘳𝘶𝘢 𝘩𝘮𝘢𝘯𝘨𝘢 𝘓𝘢𝘭𝘻𝘰𝘷𝘢 𝘩𝘭𝘢 𝘩𝘳𝘪𝘭 𝘩𝘪𝘢𝘯 𝘬𝘦𝘪 𝘻𝘢𝘸𝘯𝘨 𝘬𝘢 𝘭𝘶𝘯𝘨 𝘢 𝘥𝘶𝘮 𝘻𝘰 𝘴𝘪 𝘢! 𝘊𝘩𝘶 𝘦𝘳𝘢𝘸𝘩 𝘤𝘩𝘶, 𝘯𝘢𝘯𝘨𝘮𝘢𝘩 𝘯𝘨𝘦𝘪𝘪𝘯 𝘤𝘩𝘩𝘪𝘢𝘳 𝘭𝘢, 𝘩𝘢𝘯 𝘤𝘩𝘩𝘢𝘳 𝘤𝘩𝘩𝘶𝘢𝘬 𝘷𝘦 𝘳𝘢𝘸𝘩 𝘭𝘦!

𝐋𝐢𝐭𝐞𝐫𝐚𝐭𝐮𝐫𝐞-𝐚𝐡 𝐆𝐫𝐚𝐦𝐦𝐚𝐫 𝐚 𝐩𝐚𝐰𝐢𝐦𝐚𝐰𝐡 𝐞𝐦 ?

              Mihringin kawng engkima a mihring a nihna chi hrang hrang; lunglêng thei, lunghnûr ţ hin, thinrim ţ hin, lawma nui ţ hin etc...